انواع من»
۱. حرف جّر ⇦ مِن
از جمله‌ی حروف جر است و اسمی که بعد از آن می‌آید مجرور میشود. هنگام معنی کردن از کلمه‌ی از» استفاده می‌کنیم. در تجزیه می‌گوییم حرف جر، عامل و مبنی بر س.
خَرجَ علیٌّ مِنَ البیتِ.
۲. اسم موصول ⇦ مَن
در تجزیه معرفه و مبنی است.
هُوَ مَن نصرَ المستضعفینَ.
۳. اسم شرط ⇦ مَن
اسم شرط بر سر دو فعل می‌آید و هر ۲ فعل را مجزوم می‌کند و در تجزیه، نکره و مبنی است.
مَن صَبَرَ ظَفَرَ
مَن (اسم شرط و مبتدا)
صَبرَ (فعل شرط، محلاً مجزوم )
ظَفرَ (جواب شرط، محلاً مجزوم )
فعل شرط و جواب شرط با هم خبرند.
۴. استفهامیه ⇦ مَن
جمله را پرسشی می‌کند و در اول جمله می‌آید و به معنی چه کسی است. در تجزیه می‌گوییم نکره و مبنی. برای مذکر و مونث هنگام پرسش یکسان به کار می‌رود.
مَن انتَ؟ مَن انتِ؟
درباره این سایت