انواع " ما "
۱. مای کافّه
به حروف مشبهه الفعل میچسبد و آنها را از عمل بازمیدارد و غیر عامل و مبنی بر س است.
** انَّ المؤمنینَ اخوَهٌ
** انمّا المؤمنونَ اخوهٌ
۲. مای نافیه
به حرف مای نافیه معروف است و بر سر فعل ماضی و فعل مضارع میآید.
و در تجزیه میگوییم :حرف نفی ،غیر عامل و مبنی بر س
** ماکَتَبَ (ننوشت)
** ما یَکتُبُ (نمی نویسد)
۳. مای موصول
الف. اسم موصول است که بین ۲ فعل میآید و نقش مفعولی دارد.
ب. هنگام تجزیه میگوییم (اسم موصول، معرفه، مبنی)
ج. هرگاه ما» در جمله بیاید ولی مابعدش فعل نباشد و جمله هم سؤالی نباشد، در این صورت ما» موصول است.
** لِلّه ما فی السَّماواتِ و ما فی الارضِ
۴. مای شرطیه
به اسم شرط معروف است و بر سر دو فعل برای مجزوم کردن میآید و در تجزیه میگوییم )اسم شرط و نکره و مبنی)
** مَا تُقدِّموا لانفُسکم تَجِدوهُ
(ما: اسم شرط) (تُقدِّموا: فعل شرط مجزوم با حذف نون) ( تَجِدوُ: جواب شرط مجزوم با حذف نون )
۵. مای استفهامیه
جمله را پرسشی میکند و بعد از آن فقط یک فعل میآید. اکثراً نقش مفعولی دارد و در تجزیه میگوییم: (اسم استفهام و نکره و مبنی)
** ما اَکَلَ؟ (ما: مفعول به و محلاً منصوب)
۶. مای تعجبیه
بر سر فعل تعجب افعلَ» میآید و همیشه نقش مبتدا و محلاً مرفوع را داراست و در تجزیه میگوییم: (نکره و مبنی بر س)
** مَا اجمَلَ الربیعَ
مَا: مبتدا و محلاً مرفوع
۷. مای شبیه به لیس
مانند افعال ناقصه عمل میکند و اسم آن مرفوع و خبرش منصوب است.
** مَا هذا بَشراً
هذا: اسم ما و محلاً مرفوع
بَشراً: خبر و منصوب
درباره این سایت